اقتصاد چین از اواخر دهه هفتاد قرن ۲۰ به تندی تغییر کرده و در حال رشد است . بر اساس برابری قدرت خرید ، چین دارای دومین اقتصاد بزرگ جهان و یک بازیگر اصلی در اقتصاد جهانی است . حجم اقتصاد چین ($ ۱۲٬۳۸۰٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ در سال ۲۰۱۲) بلافاصله پس از اتحادیه اروپا و آمریکا یعنی در مقام سوم در جهان قرار می گیرد .

چنانچه رشد کنونی اقتصادی چین همچنان ادامه یابد ، چین از نظر اقتصادی ، در حال رسیدن به آمریکا یعنی بزرگ ترین اقتصاد جهان است و باید خود را برای مقابله با پی آمدهای سیاسی و اقتصادی این موضوع آماده کند . این امر موجب نگرانی های عمده سیاسی خواهد شد زیرا این کشور به صورت نیروی بمراتب قوی تری در منطقه در آمده .

بیش از ۵۰ ٪ مردم چین کشاورزند . صنعتگران ۲۴٪ و کارمندان و بازرگانان۲۶ ٪ نیروی کار فعال این کشور را تشکیل می دهند . با این وجود حدود ۲۰۰ میلیون نفر از مردم چین با درآمد روزانه کمتر از یک دلار زندگی می کنند . میلیون ها تن هنور در فقر شدید زندگی می کنند و مشکلات زیربنایی نیز در چین ادامه دارد .

صنایع اصلی چین بسیار گسترده و شامل محصولات آهن و استیل ، زغال سنگ ، ماشین آلات ، نفت و پتروشیمی ، اسباب بازی ، کفش و لوازم الکترونیکی است . برنج ، گندم ، سیب زمینی ، ذرت ، بادام زمینی ، چای ، ارزن ، جو ، کتان ، ماهی و خوک فراورده های اصلی کشاورزی هستند . صادرات عمده چین ماشین آلات ، پوشاک ، کفش ، اسباب بازی ، سوخت معدنی ، مواد شیمیایی و واردات آن ماشین آلات ، مواد شیمیایی ، آهن و استیل و سوخت معدنی است .

بانک جهانی ، وضعیت اقتصادی چین را مطلوب و محیط اقتصاد کلان این کشور را با ثبات توصیف کرده است . بانک جهانی آمار جدید را یک پیشرفت عمده توصیف کرده است با وجود افزایش میزان تولید ناخالص داخلی ، نرخ سرانه تولید اقتصادی هنوز بسیار پایین است و برای اینکه چین به سطح کشورهای توسعه یافته برسد هنوز راه زیادی را باید طی کند .